بازتاب کمرنگ شدن جایگاه شعر و ارزش هاى معنوى در شعر تى. اس. الیوت، شاعر انگلیسى (آمریکایى تبار)، و مهدى اخوان ثالث

از آغاز رنسانس تا به امروز، مسیر اندیشۀ بیشتر دانشمندان  به ویژه در جهان غرب بر این تفکر که علم، خاصّه علوم تجربى، یگانه چاره بخش گرفتارى هاى انسان است، استوار بوده است. براساس این شیوه تفکر، هر پدیده و یا باورى که با ترازوى علم قابل اندازه گیرى نبود، بى اعتبار شمرده مى شد. این شیوۀ تفکر به کمرنگ شدن امور معنوى و اخلاقى و نیز هنر و شعر منجر شد. یکى از نتایج تحولات مذکور، تنهایى و سرگشتگى انسان بوده است. در مقالۀ حاضر تلاش شده است بازتاب این شیوة تفکر و نیز تحولات حاصل از آن در شعر تى. اس. الیوت و مهدى اخوان ثالث بررسى شود